Harmen van der Laan: ‘Ik ben een nogal idealistische buurman’
Met 250 buren van het Rode Dorp aan tafel zitten tijdens Burendag, daar krijgt Harmen van der Laan nou energie van. “Ondanks dat er soms burenruzies zijn, schuift iedereen wel aan en werd het een leuke dag.” Samen met twee anderen buren – Miriam Plato en Ashline Martina – vormt Harmen de stichting Rode Feniks, het is zijn manier om zich in te zetten voor de wijk.
Het Rode Dorp is volgens Harmen (33) een ‘dorpje in de Buitenhof’. Hij woont er samen met zijn vrouw Gretha en 2 kinderen, een derde is op komst. Harmen werkt op de onderzoeksafdeling van een drinkwaterbedrijf. “Ik vind mensen veel mooier dan techniek. Ik hou ook van mijn werk maar actief zijn in de wijk geeft mijn leven betekenis.” Harmen vindt het ook gewoon heel erg leuk om dingen te organiseren, hij krijgt er energie van. De Burendag bijvoorbeeld, maar ook het Buitenhof Zomerfestival (‘nachten doorgehaald om het voor elkaar te krijgen’) en het Lentefeest.
‘Ik ben geen hulpverlener’
“Als we het ‘normale weggetje’ waren gevolgd, dan zouden we hier misschien niet meer wonen. Nu er een derde op komst is, wordt de ruimte wel echt beperkt maar het liefst blijf ik toch hier. Ik vind het mooi dat hier in het Rode Dorp levens mengen die zo anders zijn”, zegt Harmen. In de wijk wonen veel alleenstaande moeders, veel mensen zitten in de bijstand, er zijn studenten en er is een grote groep met een andere cultuur dan de Nederlandse. Harmen is christen en ook dat is voor hem een belangrijke motivatie om op te komen voor mensen die het minder hebben. “En het is helemaal geen romantisch plaatje hoor, om hier te wonen. Maar doordat je écht buren bent, kun je mensen helpen. Ik wil ook helemaal geen hulpverlener zijn. Ik ben gewoon een nogal idealistische buurman.”
Genoeg kopzorgen
Mensen hebben niet veel, zegt Harmen. Het verklaart volgens hem ook waarom het lastig is om mensen actief te krijgen in een buurtvereniging. “Ik vind het leven soms al heftig met twee kinderen en een derde op komst. Je kunt je niet voorstellen hoe het is voor een alleenstaande moeder als ook nog eens de wasmachine stuk gaat en je daar weer kopzorgen van hebt. Dan heb je gewoon geen ruimte in je hoofd om mee te werken aan een Burendag.”
Bizar gezegend
Na het organiseren van het Buitenhof Festival was Harmen aardig gesloopt. “En wij gingen daarna met het gezin kamperen in Groningen en België. Dat voelt voor ons normaal, maar toch merk ik dan weer hoe bizar gezegend we zijn dat we even weg kunnen. Voor de andere organisatoren ging het leven gewoon weer keihard verder.”
Met velen in gehorige huizen
Hoe is het om in de Buitenhof te wonen? Er wordt nogal eens negatief gesproken over de wijk. “Het gevoel van veiligheid is voor ons het belangrijkste en dat hebben we nu. Het is niet zo, maar als hier elke dag hangjongeren voor de deur komen staan dan houdt het snel op met fijn wonen. Ik zou nog wel op ze afstappen om even te gaan praten, maar een ander zou dat misschien niet zo snel doen”, zegt Harmen. “We zitten hier met veel mensen op elkaars lip in gehorige huizen. Ik denk dat elke groep mensen, hoog- of laagopgeleid of van welke cultuur ook, ook gek van elkaar zou kunnen worden hier.”
Harmen ziet dat veel mensen het gevoel hebben dat ze weg willen uit de wijk, maar vast zitten. Door schulden, ziekten, het kleine bedrag per week om van te leven of geen werk. “Het gaat bij veel mensen allemaal niet vanzelf. En daar komt veel negativiteit vandaan. Ik hoor wel vaak dat instanties, media en politie werken vanuit vooroordelen. Dat helpt ook niet mee.”
Hoger opgeleiden bubbel
Volgens Harmen zitten veel mensen in een ‘hoger opgeleiden bubbel’ en hebben ze geen idee wat er allemaal speelt in een wijk als het Rode Dorp. “Ik vind het heel heftig om te bedenken dat het in Nederland zo veel uitmaakt waar je opgroeit. Ik kom van een dorp aan de rand van de Veluwe, leren ging me makkelijk af en ik heb nu een goede baan. Als je opgroeit in een gezin met minder kansen, veel negativiteit om je heen en leren lukt je niet zo goed dan zien veel dingen er anders voor je uit.”
Delftenaar van de Week
Iedere week interviewen we een Delftenaar over zijn of haar bezigheden. En waarom vindt hij of zij Delft zo mooi? En wat kan er beter? Dat levert bijzondere verhalen op, die allemaal hier terug te vinden zijn. Vorige week spraken we met Nina Voets van Club Ciccionina.
Ken jij iemand die echt Delftenaar van de Week moet worden? Geef hem of haar op bij de redactie.
