Linda Ammerlaan: ‘Delftenaren moeten meer kansen zien’
“Als ik energie voel, of dat nou bij een groepje rappers is of bij bejaarden, dan moet ik er iets mee”, zegt cultureel producent Linda Ammerlaan (42). Ze is Delftenaar van de Week.
Zoals wel meer jongeren, wist Linda na de Havo niet wat ze moest gaan doen. Ze ging bij verschillende bedrijven aan de slag en toen ze in een asielzoekerscentrum werkte, werd het haar duidelijk. Ze wilde ‘iets in die richting gaan doen’. “In de opleiding Cultureel Maatschappelijke Vorming koos ik de richting van kunst en cultuur want daar wist ik het minste van. In 2000 deed ik een afstudeerproject in Delft. Wat dat uiteindelijk allemaal teweeg heeft gebracht, had ik niet kunnen bedenken.”
Een plek voor kunst
Het project groeide uit tot een netwerk voor amateurkunstenaars en dat was het begin van de carrière van Linda in de cultuurbusiness. “Ik zat ongeveer overal voor 80% vrijwillig in en deed de rest voor een appel en een ei.” Het lukte Linda om in het Floratheater kunstenaars bij elkaar te krijgen en producties te maken. “De kunstenaars – en dat kon van alles zijn, zingen, turnen, dansen – hadden een podium nodig.” Ze deed dit samen met Frank Koenen, die nu organisator is van onder andere de Mooiweer Spelen. “We bleken een gouden duo te zijn.”
Ergens aan bouwen
Als er een energie is in de stad, dan voelt Linda die. En dat moet ze er iets mee. En het liefst is dat dan geen impuls, maar iets waar ze aan kan bouwen. Zoals de Skate Jam, een evenement dat elf keer is georganiseerd. Jongeren organiseerden het zelf en namen er zelf aan deel. Het werd een evenement voor de hele familie. “Daar werd gewoon de provinciale weg voor afgesloten hè, dat gebeurt verder alleen bij een begrafenis van één van de Oranjes. Dat je zoiets voor elkaar kunt krijgen, iets dat groter is dan wat je ooit had kunnen bedenken…Dat is geweldig.”
Je weet nooit wat er uit gaat komen
Het is slechts één van een reeks aan projecten waar Linda aan heeft gewerkt in Delft. Ze heeft in al die jaren tientallen stagiairs en jongeren om zich heen gehad en met veel van hen heeft ze nog contact. “Manon bijvoorbeeld, zij zat tijdens de basisschool al in een project van me, de KinderActieRaad Delft. Als jongere organiseerde ze mee aan de Skate Jam en later is ze theatertechniek gaan studeren en nu zit ze op de Willem de Kooning Academie. Of Mark, hij deed ooit een VJ-workshop en is nu de videotechnicus van Toneelgroep Amsterdam.” Linda vindt het mooie aan de jongeren, dat je nooit weet wat er uit gaat komen. “Maar doordat ze iets kúnnen doen, kan het ontstaan. Zij zoeken zelf uit wat ze willen, maar moeten wel die mogelijkheid hebben om het uit te vinden. Wat er dan kan ontstaan, kan zijn weerga niet kennen.”
Geen oeverloos bureaucratisch gezeik
Dat er nu in Delft veel minder geld beschikbaar is voor de jeugd heeft dus gevolgen, zegt Linda. Er is nog wel wát jongerenwerk maar dat is niet genoeg. “Delft zou na moeten denken hoe ze kan faciliteren en inspireren zodat er meer energie komt in de stad. Mensen moeten hier hun talenten kunnen ontwikkelen. En niet te maken krijgen met oeverloos bureaucratisch gezeik.”
Hart bij jongeren
Een hele generatie met de instelling van ‘we gaan wat ondernemen’, wordt nu niet goed genoeg gevoed. Het hart van Linda ligt bij ‘de jeugd’ en zeker bij de jeugd van Delft. Daarom is ze nu ook betrokken bij YouthBank, een initiatief van Fonds1818. Jongeren kunnen geld krijgen voor ‘een goed idee’. “De bijeenkomst die we laatst hadden met de jongeren was echt tof. Er was een meisje, meegesleurd door haar vriendin. Ze was heel afwachtend maar kwam toch naar me toe. ‘Ik wil iets met mode, maar hoe pak ik dat aan?’.”
Verdriet en activisme
Een televisieprogramma over jongeren in Delft, je verwacht dat Linda wel heeft gekeken naar ‘Danny zoekt problemen’. Het BNN-programma dat werd opgenomen in Buitenhof en waar zoveel ophef over was omdat de jongeren slecht naar voren kwamen. “Nee, ik kan dat niet kijken. Ik kan niet kijken naar iets wat de situatie zo uitvergroot en wat het eigenlijk alleen maar in stand houdt. Het ergste is nog dat mensen hun kennis baseren op wat ze zien in zo’n programma.” Het raakt Linda duidelijk. “Er ontstaat bij mij altijd een soort mengeling van verdriet en activisme op zo’n moment.”
Kunst en techniek
En dus gaat ze door. Nu richt Linda zich vooral op projecten die te maken hebben met kunst en techniek, over robotisering en experimentele kunsten. “Om de samenleving meer te betrekken bij de enorme ontwikkelingen die er gaande zijn.”
In Delft liggen nog genoeg kansen, zo vindt Linda. ‘Een megakans’ is volgens haar de mogelijkheid om naar buiten toe veel beter te laten zien wat er allemaal mogelijk is in Delft. Wat zij het liefste wil, is dat meer mensen kansen zien en daar iets mee doen. Net zoals zij dat zelf altijd doet.
Delftenaar van de Week
Vorige week spraken we met Bram van Meurs van de Delftse Werkgroep Homoseksualiteit. Ken jij iemand die ook Delftenaar van de week zou moeten worden? Tip de redactie.
