Marvin: ‘Geef mij maar een kat in de boom’
Als je zit te praten met Marvin dan hoor je constant piepjes, triltonen en soms zelf een portofoon. We hebben hier niet te maken met een ongeïnteresseerde puber, integendeel, maar met een 112-fotograaf. Hij heeft de piepjes nodig om te weten wat er speelt voor District 8.
De Delftenaar is nog maar 18 jaar maar racet al jaren door de straten om de beste plaatjes van incidenten te krijgen. Het begon op zijn 14e. “Ik weet niet meer hoe ik er bij ben gekomen. Ik zat op internet in de gaten te houden welke meldingen er waren, had ook vrienden die incidenten fotografeerden en ben er zo ingerold.” Of misschien beter: ingefietst. Want Marvin ging de afgelopen 4 jaar overal – o-ver-al – op de fiets naar toe. Pas sinds twee maanden heeft hij een scooter. “Ik vond het wel lekker sportief, maar het is nu wel fijn dat ik sneller kan zijn.”
Je weet het maar nooit
Het is dan ook niet gek dat als je hem vraagt wat hij zo leuk vindt aan Delft dat hij antwoordt: “Dat het zo klein is. Je bent zo van de ene kant naar de ander kant gefietst.” Zijn rugzak met camera heeft hij altijd bij zich. Ook als hij even snel een boodschap gaat doen, want je weet maar nooit. Marvin is 24 uur per dag en 7 dagen per week oproepbaar om foto’s te maken van incidenten. Hij wordt wel een beetje gek van alle werkzaamheden in de Spoorzone. “Ik moet ongeveer elke week op een andere rijbaan met mijn scooter, dat is niet bij te houden.”
Site is prioriteit
Het groepje enthousiastelingen achter District8 heeft als eerste prioriteit de eigen site, het is mooi meegenomen en fijn als ze iets verkopen aan grote nieuwsorganisaties zoals NOS of AD. “Het op incidenten afgaan is geen verplichting, maar zo voelt het wel omdat je je nieuwssite zo goed mogelijk up to date wilt houden. Als je ergens niet heen gaat, dan vragen mensen alsnog wel wat er nou aan de hand was. Van de zomer ga ik een weekje naar New York. Dat kan wel, maar dan moet ik wel zorgen dat er op dat moment iemand is die mij kan vervangen in Delft.”
Weg uit Delft?
Een dagje naar het strand of iets doen buiten Delft, het kan allemaal wel (‘Zo lang er maar iemand in Delft is’) maar eigenlijk liever niet. “Ik kan nu ook zo ineens wegrennen hoor.” Zijn ouders en vrienden zijn er volgens Marvin wel aan gewend. Het leukste aan de 112-fotografie vindt Marvin het afwisselende, er is altijd wel weer iets anders aan de hand. “En het is leuk als je beeld gebruikt wordt, als het gewaardeerd wordt wat je doet.” Die waardering krijgt Marvin niet altijd ter plekke. “Sommige mensen willen niet op beeld, daar proberen we natuurlijk rekening mee te houden. Maar soms zijn er mensen die meteen heel dreigend op me af komen. Gelukkig is de politie dan in de buurt, die staan achter me.”
Gekke incidenten
De grootste kick krijgt Marvin uit de kleine dingen. “Een bos sleutels die in de gracht vliegt, een kat die vast zit onder de motorkap van een auto. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het gebeurt in Delft.” Het meeste indruk maakte een ongeluk op de snelweg. “De vrouw was aangereden door een vrachtwagen en werd al reanimerend uit de auto gehaald. Ze heeft het uiteindelijk niet overleefd.”
Altijd wel bezig
De 18-jarige Delftenaar heeft vorig jaar zijn studie logistiek afgerond en is sindsdien altijd bezig met 112-fotografie. Op zaterdag werkt hij nog in een fotowinkel. Wat hij doet als er even geen incident is? “Dat vraag ik mezelf ook wel eens af en heb die vraag ook wel eens vaker gehad. Maar ik weet het eigenlijk niet, ik ben altijd wel met iets bezig.” Marvin woont bij zijn ouders in Hof van Delft. Mocht hij een vriend krijgen, dan moet hij wel tegen de piepjes kunnen. “Ja, dat hoort er bij. Ik kan zomaar ineens wegrennen.”
