Eenzame ouderen gelukkig maken, dat is Linda’s doel
“Niet iedere oudere heeft een buurvrouw of kind die voor hem zorgt”, vertelt Linda Brom (44) uit Delft. Daarom richtte ze het Delftse onderdeel van thuishulporganisatie Zorgmies op. Zodat ouderen zo lang mogelijk thuis kunnen wonen met behulp van een maatje, oftewel: een Zorgmies.
Voordat Linda in mei 2016 begon met Zorgmies, werkte ze helemaal niet in de zorg. “Ik werkte in het bedrijfsleven, zo’n 60 tot 80 uur per week. Op den duur kreeg ik allerlei vage klachten waar lichamelijk geen oorzaak voor te vinden was”, vertelt ze. “Daar kwam ik achter in 2010: het elastiek knapte en ik kreeg een burn-out. Het duurde een jaar voor ik er weer bovenop was.” Maar zonder die burn-out was ze nu niet gestart met Zorgmies. “Ik kwam erachter dat als je je geestelijk niet goed voelt of over je grenzen gaat, dit tot uiting komt in lichamelijke klachten. Toen ik me langzaam maar zeker weer beter ging voelen verdwenen mijn klachten als sneeuw voor de zon. Zelfs van mijn rug heb ik nauwelijks last, terwijl ik rugpatiënt ben.”
Kleinschalig
Linda ging weer aan de slag, ditmaal op verschillende salesafdelingen. “Maar dat was toch niet wat ik wilde. Ik wilde iets betekenen in de ouderenzorg, maar ik heb geen medische achtergrond. Toch wist ik wel dat de klachten van ouderen klachten ongetwijfeld minder worden als ze zich minder eenzaam voelen: dit is vaak het grootste probleem.” En daar kwam Zorgmies om de hoek kijken. “Ik zag op Facebook voorbij komen dat de oprichters uit Zwijndrecht graag wilden uitbreiden in de regio Delft. Niet met een afdeling, maar als franchise-onderneming. Ze willen zo kleinschalig mogelijk blijven, zodat de zorg dat ook altijd blijft en we niet eindigen als een grote thuiszorginstantie. Dat sprak mij aan. Toen ik vervolgens hun site door ging kijken, raakte mij dat enorm. Daar stond precies omschreven wat ik al dacht! Ik ben mijn hart gevolgd en ben gestart met Zorgmies in Delft.”
Naar de markt
Een schot in de roos, want de eenzaamheid is hier bovengemiddeld groot. “Ik heb geen idee hoe dat komt, maar ik wil er wel graag iets aan doen.” En dus nam Linda Zorgmiesen aan, mensen die een keer in de zoveel tijd iets leuks doen. “Dat varieert van stofzuigen tot een uitje naar het theater. Waar het om draait bij Zorgmies is dat de oudere er blij van wordt. Zo ga ik zelf 3 uur per week op stap met een oudere dame. Ze is niet per se eenzaam, maar haar kinderen hebben niet de tijd om overdag met haar naar de markt te gaan. Alleen durft ze niet, dus ga ik met haar mee. Gezellig boodschappen doen, even een kopje koffie en weer naar huis.”
Overigens doet een Zorgmies geen medische behandelingen, alleen huishoudelijk werk of gezellige dingen. “Als dat nodig is, kan dat ook maar dan verwijzen we je door naar een andere thuiszorgorganisatie.” Maar vrijwilligerswerk is het niet: “Ouderen betalen gewoon voor onze zorg en ook de Zorgmiesen krijgen betaald voor hun werk. Doordat we kleinschalig werken, zijn die bedragen gelukkig niet torenhoog.”
Geen luxe nodig
Je merkt het al: Linda is gestart met Zorgmies vanuit haar hart, niet ‘omdat ze een dikke BMW onder haar kont wil hebben’. “Ik leef op dit moment best sober en werk vanuit huis. Maar het is me zoveel waard om die mensen gelukkig te zien. En bovendien heb ik die luxe ook niet nodig. Als ik maar met mijn hond kan wandelen op het strand en een boek kan lezen op mijn terras, ben ik gelukkig.”