Karin en Saskia runnen een kledingbank: “Er komen bijna 1100 mensen bij ons”
Saskia en Karin zijn al jaren buurvrouwen wanneer ze allebei hun werk verliezen. “We zaten op de bank en dachten: waarom gaan we niet iets doen voor Delft?” Dat werd kledingbank de Buurvrouw. De twee vertellen over hun motivatie en de moeilijkheden waarin de kledingbank verkeerd.
“We gingen in Delft rondvragen waar behoefte aan is en hoorden via de voedselbank dat er een grote behoefte is aan kleding”, zegt Saskia. “Toen dachten we: we gaan kleding uitdelen in plaats van op de bank te gaan zitten. We startten met het inzamelen van kleding in onze woonkamers.” Dat was natuurlijk niet zo handig, dus zochten ze een pand. Via stichting Perspektief konden ze in 2014 het pand aan de van Lodesteynstraat gratis betrekken. “Handig voor ons, want wij verdienen geen cent met de kledingbank”, zegt Karin. “We doen dit puur om iets terug te doen voor de stad. Het enige waar we wel mee verdienen is de kledingverkoop die we iedere laatste zaterdag van de maand houden voor iedereen. De opbrengst daarvan gaat weer naar de kledingbank.”
De armoede in Delft is groot
Dat de Buurvrouw als geroepen komt in Delft, hebben Karin en Saskia gemerkt: in het afgelopen jaar hebben ze ruim 13.000 kledingstukken uitgedeeld. “Wist je dat er bijna 1100 mensen bij ons staan ingeschreven? Dat is 1 procent van de Delftse bevolking die te weinig verdient om zelf kleding te kopen”, zegt Karin. “En het zijn heus niet allemaal vluchtelingen die bij ons komen, hoor”, zegt Saskia. “Meer dan de helft is een ‘gewone’ Delftenaar. De armoede in Delft is echt groot. Zo komen er bijvoorbeeld vrouwen binnenlopen van de vrouwenopvang. Sommigen hebben niet meer dan hun pantoffels. Wij voorzien ze dan van een volledige garderobe en alles wat ze nodig hebben. Daar word ik echt blij van.”
Ze doen het voor de glimlach
Maar wie denkt dat Saskia en Karin dit allemaal doen om vanuit de hoogte hun arme medemens te helpen heeft het mis. “We moeten hier zelf ook onze kleding halen, want we leven van een uitkering. We zijn net als de mensen die hier komen”, zegt Saskia. “We doen het voor de glimlach van mensen die de deur uit lopen. Zo kwam er eens een man binnen op badslippers waarvan de helft nog maar over was. Dan ben ik zo blij dat ik hem nieuwe schoenen kan geven.”
Van de buurvrouw
De kledingbank heet trouwens niet ‘de Buurvrouw’ omdat Saskia en Karin buurvrouwen zijn. Karin: “We hebben de kledingbank zo genoemd omdat veel mensen zich schamen dat ze in tweedehands kleding lopen. Nu kunnen ze zeggen: dit heb ik van de buurvrouw. Daarbij krijgen we veel kleding die overblijft van kledingruilparty’s die buurvrouwen onderling houden. De kleren komen dus écht van de buurvrouw.”
Problemen met de huur
Ondanks dat Karin en Saskia veel Delftenaren helpen, zou het zomaar kunnen dat de kledingbank over een half jaar verdwenen is. “We kregen in oktober te horen dat we in december uit ons pand moeten. De stichting waar wij het pand gratis van kregen, ging eruit dus wij moesten ook”, zegt Karin. “Nou ja: we kunnen wel blijven, maar dan moeten we de huur à 1600 euro per maand ophoesten”, vult Saskia aan. Gelukkig heeft stichting Pact tegen Armoede de kledingbank voor het komende half jaar uit de brand geholpen door de huur voor die periode te betalen.
‘We geven alles weg, tot de laatste sok’
“Maar wat we daarna moeten, weten we niet. We zijn aan het zoeken naar manieren om zelf de huur te verdienen, maar dat is ook lastig.” Nu hebben de buurvrouwen een crowdfunding campagne opgezet waarmee ze hopen de volgende maanden te kunnen betalen. Verhuizen naar een ander pand dat groot genoeg is, zou natuurlijk ook kunnen. Karin: “Eigenlijk zijn we het strijden wel een beetje moe. Het is voor ons een kleine moeite om de deur dicht te gooien, want wij krijgen onze uitkering toch wel. Maar we willen het niet, want dit is zó belangrijk. En als we er toch uit moeten, mag niemand de kleding overnemen. We geven alles weg, tot de laatste sok.”
